یکی از محورهای مناظرات شیعیان ،مناظره در باره خلافت وجانشینی امام علی بعداز وفات پیامبر بود .باوفات پیامبر برخی از سران انصارومهاجران درباره شخص خلیفه اختلاف
کردند.برخی مانند سلمان ،مقداد ،ابوذر ،جابر بن عبدالله انصاری ،ابوسعید خذری …..امام علی را خلیفه می دانستند وتمام فضیلت های مطرح شده امام در قران وروایات راشرح می دادند.
نظریه پردازان سقیفه برای گرفتن مسند خلافت ،به قریشی بودن خود استناد ،اما هدف اصلی آن ها در دو امر خلاصه می شد :یکی آن که از انتقال قدرت به انصار ممانعت کنند ودیگر آن
که حق علی در حکومت سیاسی را غصب کنن.آنان در این مسیر مخالفان خود را سرکوب می کردند ،چنان که سعد بن عباده راتبعید کردند وسرانجام به طرز مشکوکی در همان جا کشته
شد .ابوذر در همان آغاز سقیقه بعداز حضور در مسجد،در مناظره ای با ابوبکر وعمر خطاب به حاضران در مجلس گفت :ای گروه قریش شخص غریبی را به خلافت نشانده وقرابت
پیامبر را ترک نمودید به خداسوگند که جماعتی از خلق عرب به خاطر همین کار ازدین اسلام خارج شده ودراین دین دچار تردید خواهند شد واگر خلافت را دراهل بیت پیامبر تان
قرارداده بودید ،هرگز نزاعی زخ نمی داد .به خداسوگند که این امر مغلوب است وبا این امر مغلوب است وبا این کار دیگر هر کسی به خلافت طمع ورزیده وجشم های مردم متوجه آن گشته وبرای رسیدن به آن ،خون های بسیاری ریخته خواهد شد .
فضل بن عباس نیز خطاب به جمع گفت :ای گروه قریش با این که اهل خلافت ماییم نه شما وسرور ما از شما بدان سزاوارتر است با شبهه کاری ،خلافت برای شما راست نگردد.
آخرین نظرات