احمدبن حنبل یکی از ائمه اربعه اهل تسنن درجلداول مسندخویش ازابی عبدالله بن نجاازپدرش روایت میکند که با علی (ع) هنگامی که به صفین می رفت همراه بودیم به سرزمین نینواوکربلارسیدیم آن حضرت نداکرد:صابرباش ای حسین صابرباش ای حسین درکنارنهرفرات.پرسیدم:ای امیرمومنان منظورتان چیست؟
آن حضرت فرمود:روزی برپیامبر خداواردشدم دیدم چون ابربهارمی گریدگفتم:یارسول الله! چرااینچنین می گرییدفرمود:پیش ازتو پیک وحی خداجبرئیل به من خبردادکه فرزندم حسین درکنار فرات کشته می شود.
بنابراین آیاانصاف است که رسول خدا قبلازحادثه کربلابرحسین ا(ع) اشک بریزد وماپس ازوقوع حادثه اشک نریزیم وخلاصه مادرگریه برحسین(ع) واقامه ماتم برآن حضرت ازرسول خدا(ص)پیروی می کنیم ودنبال خاندان رسول الله (ع) گام بر می داریم.قرآن مجیدمی فرماید:
((لقدکان لکم فی رسول الله اسوه حسنه)) همانارسول الله دراعمال واقوال برای شما مسلمانان بهترین مقتدا وسرمشق است.
فلسفه انقلاب حسین (ع) ص 18 منتهی الامال ج 1 خاتمه کتاب
آخرین نظرات