هیچ کس همنشین قرآن نمی شودمگر هنگامی که بر می خیزد ،به او چیزی افزوده شده است یا چیزی از او کاسته شده است . قرآن برای مومنان ،شفا ورحمت است وستمکاران را زیان وخسران می افزاید .(اویس قرنی)
سلمان فارسی می فرماید:آه ای مردم شما از آغوش قرآن گریخته وبه گفتار دیگران پناه بردید ،چون قرآن را کتابی دقیق یافتید که شما را در امورناچیزی چون شکاف روی هسته خرما ،پوست نازک میانه خرما وهسته آن ونوار نازکنخ وچیزی که به اندازه دانه خردل است به حساب می کشد واین دقت در حساب ،برای شما سنگین بود .این بود که به طرف احادیث (منحرمان )کشیده شدیدوشتافتید ،به گمان آن که گشایشی -در دنیای خود-بیابیدوراه آسان تری فرا روی خویش قرار دهید .
سید محمد حسین طباطبایی بیان می نمایدکه قرائت قرآن ،نور چشم را زیاد می کند،همان گونه که بر بصیرت دل می افزاید .
برگرفته از چراغ راه سالکان اثرزهرا نعمتی
آخرین نظرات