بررسی اوضاع واحوال دوره امام کاظم نشان می دهدکه هر گونه اقدام حادوبرنامه ای که حکومت منصوراز آغاز روی آن حسایت نشان بدهد صلاح نیست،از این رو امام کاظم دنباله برنامه علمی پدرراگرفت وحوزه ای نه به وسعت دانشکاه جعفری تشکیل دادوبه تربیت شاکردان بزرگ ورجال علم وفضیلت پرداخت .
سیدبن طاووس می نویسد:
گروه زیادی یاران وشیعیان امام کاظم علیه السلام ورجال خاندان هاشمی در محضر آن حضرت گردمی آمدندوسخنان گهرباروپاسخ های آن حضرت به پرسش های حاضران را یاداشت می نمودندوهر حکمی که در مورد هر پیش آمدی صادر می نمود،ضبط می کردند.
سید امیر علی می نویسد:
در سال 148امام جعفر در شهر مدینه در گذشت،ولی خوشبختانه مکتب علمی اوتعطیل نشد،بلکه به رهبری جانشین وفرزندش موسی کاظم عیه السلام شکوفایی خودراحفظ کرد.
موسی بن جعفرنه تنهااز نظرتمام دانشمندان ورجال علمی آن روز را تحت الشعاع قرار داده بود،بلکه از نظرفضائل اخلاقی وصفات بر جسته انسانی نیز زبانزدخاص وعام بود،به طوری که تمام دانشمندانی که با زندگی پر افتخارآن حضرت آشنایی دارند،در برابرعظمت شخصیت اخلاقی وی سر تعظیم فرودآورده اند.
ابن حجرهیتمی دانشمندومحدث مشهورجهان تسنن ،می نویسد:
موسی کاظم وارث علوم ودانش های پدرودارای فضل وکمال اوبود.وی در پرتو عفو وگذشت وبردباری فوق العاده ای که (در رفتاربا مردم نادان )از خود نشان داد،کاظم لقب یافت ودر زمان او هیچ کس در معارف الهی ودانش وبخشش به پایه او نمی رسید.
مشاهده شده در کتاب سیره پیشوایان اثرمهدی پیشوایی ص 433-435
آخرین نظرات