کوکانی که در خانواده از محبت والدین به اندازه کافی برخوردار است ،اغلب از کودکانی که با بهداشت وتغذیه خوب در محیطی سردوبدون احساس پرورش یافته اند،سالم تر وباهوش ترند.فرزند،همان گونه که در جستجوی غذاست ،به دنبال دست نوازشگر است تا طعم شیرین محبت را بچشد.کودک احتیاج داردکه نوازش شود،درک گردد،محبوب شودودر مرکز توجه قرار گیرد.فرزندی که در سال های اولیه زندگی ودر کانون خانواده از محبت پدرومادر بهره مند گردد،درآینده دچار اختلالات عصبی ،روحی ،وشخصیتی نمی شود.
مهارت های رفتاری:
1-محبت خودبه فرزندتان را بازبان ابراز کنید.کودک به محبتی نیازمند است که آثار آن را دررفتار والدین مشاهده کند.بنابراین با الفاظ زیبا فرزندانتان را صداکنیدوبا نیکویی با آنان سخن بگویید.به فرزندانتان اظهار کنیدکه تو همه وجود ما هستی .بدین گونه ،او را از محبت خودمطمئن کنید.
2-برای جذب محبت به فرزندان باید آنان رادر لحظات درماندگی وتنهایی موردپشتیبانی قرار داد.وقتی فرزنددر شرایط سخت زندگی به سر می بردوناراحت وناامیداست (مثلا در امتحان موفق نشده)،محبت خو را به او نشان دهیدوبدوبیاموزیدکه حتی در تجربه های تلخ زندگی نیزفرصت های خوبی وجودداردکه بایدآنها را کشف کردودر زندگی به کار برد.
3-اگر خواهان رابطه عاطفی خوبی میان خودوفرزندان هستید،بایددربرخوردباآنان رسمی نباشیدوصمیمیت خودرابدانهانشان دهید.والدینی که در خانه خیلی خشک ورسمی برخورد می کنندوانعطاف پذیرنیستند.به طور ناخودآگاه به فرزندان این اجازه را نمی دهندکه در برخورد با آنها راحت باشند.
مشاهده شده در اخلاق در خانواده به کوشش زهرا آیت اللهی ص248و249
آخرین نظرات