دعای عشرات منقول از امیرالمومنین علی (علیه السلام)از حدیث ومتن بسیار بالا وسرشار است .از دعاهای بسیار معتبری که به تعبیر علامه مجلسی رحمه الله میان نسخ آن اختلاف است وبزرگان در کتب ادعیه آن را از کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی نقل کرده اند،از بهترین،توحیدی ترین ،جامع ترین خوش آهنگ ترین دعاها که به جهت هندسه شگفت انگیز وفراز وفرودهای ملکوتی هربیننده وخواننده ای را به وجد می آورد.بر خواندن آن در صبح و.شام سفارش شده است والبته افضل اوقات آن عصر جمعه است .می توان آدینه های دلتنگی را با آن به چلچراغ آذین بست .
گفتنی است آنچه در زمانبندی اذکار وادعیه در روایات اشاره شده است به تعبیر اهل دقت ومعرفت (تعددمطلوب )است ،بدین معنا که در همه زمان هاومکان ها باید به خواندن آن مبادرت کرداما در اوقات وامکنه خاصی اثر ویژه ای بر آن مترتب است .هر آنچه در ذیل دعا وندا وسوال وطلب ونجوا وادب بندگی در افتتاح واختتام به ثناوحمدومجدوتسبیح بیان می شوددر ده گانه (عشرات)به وفورموجوداست .
سراسر این دعا پر است از اصول دین ،بیان مبداءومعاد،عرفان رب وشناخت مقام رسالت وولایت که همه این معانی از زاویه ودریجه حمد دیده وشنیده می شود.دعای عشرات پیش از آنکه نیاز جویی ومسئلت را بیاموزدطبع ومتن آن بر محور پالایش دمادم روح ودرک عظمت وبزرگی وزیبایی حق متعال استوار است .بنابراین شیوه عشرات صدازدن محبوب وکوبیدن در خانه معشوق با کوبه شوق وشعف از سویی وخوف وهیبت از سوی دیگر چنان که در بخش های ده گانه اختتام دعا،اسمای مختلف الاهی به طرزی اعجاب انگیز چینش شده است .
مشاهده شده در نشریه علمی ترویجی دعا وزیارت پژوهی ،سال اول شماره دوم ،شهریور 1393ص 68و67
آخرین نظرات