یکی از بزرگ ترین دغدغه های خانواده ها ومعلمان در جامعه ایرانی ،در گذشته وحال ،تنظیم شایسته افکاروگفتار فرزندان وشاگردان خویش ،براساس بهترین معیارهای انسانی بوده است .
1-به فرزندان آموزش دهیم که از تمام کسانی که به آنها محبت می کنند ،تشکروقدرانی کنند،از پدر به خاطر تامین وسایل زنگی ،از مادربه سبب کارهای خانه ،از خواهر وبرادر به خاطر
همکاری ودر نهایت ازخدای بزرگ برای همه چیز .
2-به آنان بیاموزیم که در پیرامون مه همیشه اسخاص وحتی چیزهایی هستند،که بزرگداشت واحترام به آنها ،از وظایف بسیار جدی ماست .به آنان الهام کنیم که نزدیک ترین اشخاص به
هرکس محترم ترین کسان اوهم هستند .درک درست وشایسته این نکته ،خود از مهم ترین اسباب رشد ادب واخلاق در جامعه است
3- پدر ومادر می توانند با ایجاد ارتباط فکری با فرزندان خود،شخصیت آنان را رشد دهند وباصبر وبیانی قابل فهم ،بهترین پاسخ را به سوالات فرزندار ارائه دهند.
4-به خواهش کودکانتان ،دوستانشان را بی آنکه خودشما با والدین آنان آشنایی داشته باشید ،به منزلتان دعوت نکنید یا کودک خود را به منزل آن ها نفرستید .به یاد داشته باشید که افراط
وتفریط در میزان توجه وارضای احساسات وخواسته های کودک زیان بار است .
5-از تحقیر ،توهین ،وتنبیه کودکان ،به خصرص در حضور همسالان وآشنایان به شدت اجتناب کنید .
6-وقتی یکی از والدین چیزی به کودک می گوید،دیگری آن را تاییدنماید .نباید حرف پدر ومادر با هم متناقص باشد جون این کار موجب پدید آمدن وتعارض وکشمکش در روان کودک می شود ودر نهایت به یک امر ضد تربیتی مبدل می گردد.
آخرین نظرات