مدرسه علمیه حضرت زینب میناب

اثری گرانقدراز ابوجعفر ،محمدبن یعقوب کلینی رازی از برجسته ترین علمای شیعه درآغاز قرن چهارم هجری متوفای (329)است.از قدیمی ترین ومعتبر ترین کتاب های روایی شیعه می باشدکه در عصر غیبت نگاشته شده است.

نظر بزرگان دین درباره این کتاب:

شیخ مفیدمی فرماید:از بهترین کتاب های شیعه وپرفایه ترین آنهاست .

شهید اول ،محمدبن مکی می فرماید:روایتی است که تاکنون اصحاب وعلمای شیعه درآن ننگاشته اند.

فیض کاشانی می فرماید:ارزشمندترین ومعتبرترین وکاملترین وجامعترین کتاب از کتب اربعه است زیرابرخلاف بقیعه کتب اربعه علاوه برفروع دین وابواب فقه شامل اصول دین هم می باشدوروایات ضعیف وغیر صحیح هم در آن وجودندارد.

ویژگیهای کتاب:

1-هم عصر بودن مولف آن با سفرای امام عصرامام زمان .

2-مولف در این کتاب مقیدبه ذکرکل سندتا امام معصوم (علیه السلام)بوده واین خو دارزش واعتبار خاصی به روایات کتاب می دهد.

3-در این کتاب روایات به ترتیب اعتبار آورده شده اندوروایات اول هرباب از جهت سندواعتبار از درجه بالاتری برخوردارند.

5-ایثار و از خود گذشتگی

سعادتمندی و عاقبت به خیری ،هشیاری و برنامه ریزی می طلبد. خدا محور می داند که زندگی دنیا،مرحله ای از حیات آدمی است که باید روزی از این مرحله گذر کند.دنیا برای خدامحوران،تنها به منزله وسیله ای برای دست یابی به هدف های معنوی است.

از این رو،دلبستگی به آن را تباه کننده ارزش ها و فضیلت ها می داند و این آیه نورانی را فراروی خود می نهد که :«آنان که به دیدار ما (بازگشت به خداوند)امید[و باور] ندارند و به زندگی این جهان خشنود شدند و به آن آرام یافته اند و کسانی که از نشانه های ما غافلند،اینان جایگاهشان،به سزای آنچه می کردند،آتش دوزخ است.»(یونس:7و8)

آب در کشتی،هلاک کشتی است                                   آب در بیرون کشتی،پشتی است

یعنی دنیا به منزله آب است که باید به حرکت و سیر کشتی کمک و آن را پشتیبانی کند نه اینکه خودش هدف و مقصود باشد که اگر چنین شد،مانند آبی است که داخل کشتی می شود و آن را غرق می کند.دنیا وامکانات آن نیز اگر هدف انسان و زینت چشم و دل او شد،مایه نابودی وی می شود.هدف مؤمن ،آخرت است نه دنیا که «الدنیا مزرعة الاخرة؛دنیا مزرعه آخرت است.»آری دلبستگی ،عشق به دنیا و دنیا مداری،سرچشمه دوری از خدا و ایستایی است. البته بهره بردن از دنیا برای رسیدن به ارزش ها و شکوفایی استعدادها ،نه تنها نکوهیده نیست،بلکه شایسته و ستودنی است.به همین جهت خدا باور در جمع مال و گرفتن مقام،تنها رضای الهی را می طلبد و به راحتی مال را در راه خدا می بخشد و از پست و مقامی که برای جلب رضای الهی نباشد صرف نظر می کند.

مشاهده شده در کتاب سریر سخن،اثرعلی باقر شیخانی،ص 126

در زمان امام سجاد مظاهر مسلمانی به کلی رنگ باخته بودودیگر نشانه ای از دین داری در جامعه یافت نمی شد.گویی پیش بینی پیامبر (صلی الله علیه وآله )به همین زودی محقق شده بود که فرمودند:روزگاری بر امت من می آید که از قرآن چیزی نمی ماندجز نوشتاری واز اسلام جز نامی .مردم را مسلمان می نامند،اما همین مردم دورترین افراداز اسلام خواهند بود.مسجدهای آنها از نظرشکل وصورت ظاهری بهتر واجتماعات مردم بسیار پررنق وآبرومند خواهد بود ،اما بهره آن مساجد،از نظر هدایت وصحت عمل وایمان مردم ،در نهایت ضعف است .

درهرحال ،فسادوفحشاجایگزین عفت اجتماعی شدومجالس می گساری،آواز خوانی وموسیقی به حدوفور،شیوع پیداکرده بود به گونه ای که خنیاگران ورقاصه ها از بالاترین منزلت اجتماعی برخوردار بودند.ارتکاب منهیان ومحرمات به حسب ظاهر به مقداری زیادی قوت گرفت ،چراکه دستگاه حکومتی ،خود مروج این فساد بودورواج این سرگرمی هارابین مردم ،بهترین عامل تحکیم حکومت خود می دانستندواساساقداست زدایی از نبوت وخاندان نبوت (صلی الله علیه وآله)،در دستور کار حکومت قرار گرفته بود.آنقدر مردم در این زمان تحقیر می شوندکه ابن ابی الحدید می نویسد:

همان گونه که گله های شتر واسبان را داغ می نهادندوعلامت گذاری می کردندتا اشتباه نشود که این حیوان در مالکیت فلان شخص است ،ببنی امیه به گردن های مردم داغ می نهادکه اینهابندگان معاویه ،یزد،بینی مر وان هستند.

در چنین دورانی ،امام سجاد(علیه السلام)در قالب دعابه احیای فضیلت های فراموش شده پرداخت ودر حقیقت صحیفه سجادیه وادعیه منقول از آن حضرت به طور عام ودعای مکارم اخلاق وابوحمزه ثمالی به طور خاص ،مانندآیینه هایی هستندکه می توان چهره اجتماعی آن زمان را در آن به خوبی تماشا کردوتلاش،زحمت،ونقش آن حضرت را در میان مردمی که زیر سلطه حاکمان ،همه فضایل ومنزلت های عقلانی وعاطفی خود را از دست داده بودند،مشاهده کرد،که در واقع این مطالب ،مبین منزلت حقیقی انسان هاست .خود حضرت به بهترین وجه به این ادعیه وسخنان ،عمل می کردند،به گونه ای که اعجاب وتحسین همگان را برانگیخته است .

مشاهده شده در سیری در رساله حقوق امام سجاد (سلسله گفتارهای حضرت آیت الله یثربی جلداول صص 17-19-21

4-پاکیزه جانی:

شیطان برای غافل کردن انسان ها ،از طرق مختلف وارد می شود وهرکس را به تناسب جایگاه وشغل وموقعیتی که دارد ،می فریبدومشغول می سازد.آن چه می تواند انسان را از دام های مختلف شیطان ،رهایی بخشد،یادخداست .بازار ومحل تجارت وکسب وکار ،یکی از مراکز فعالیت شیطان است .امام علی (علیه السلام )می فرماید:هرگاه به بازار می رویدومردم سرگرم کار وتجارتند،خدای بزرگ را بسیار یاد کنید،زیرااین کار گناهان را پاک وبر حسنات می افزایدودر زمره غافلین نوشته نمی شوید.

به همین جهت خداباوران ،هماره خداوند را در رفتارهای شخصی واجتماعی خویش در نظر می گیرندودر دایره بایدها ونبایدهاالهی با کمال دقت راه رشد وبالندگی رامی پیمایند.مقصدآنهارضاورضوان الهی است وخداوند قطب نمای تنظیم رفتاروکردار آنهاست .آنان درون خویش را جلا می دهندوبا یاد خدا،جاده سلامت را می پویندودل آنان لبریز از یاد خداست .البته خداباوری به معنی دوری گزیدن از نعمت های الهی ورهبانیت وگوشه گیری نیست .خداجویان ،دل را که حرم امن الهی است به،بیگانگان نمی سپارد،بلکه به دستور محبوب که فرمود(خدارابسیار یادکنید)همواره به یاداویندودل آنان بایادخداوند می تپدجراکه (الابذکر الله تطمئن القلوب ).

آنها با این ارتباط ؟،جان خویش را از آلبودگی پاک می سازندودر نتیجه ،به کمال .سرافرازی می رسند.اینان ئخوش بینی ،مردم دوستی ،نیک خواهی وآرامش وآسایش را ارمغان راهشان می سازندوناگفته پیداست که هر کس به دنبال پالایش وپاک سازی دل وجان خویش نباشد،در خسران وزیان خواهد بود همان گونه که خداوند در سوره شمس آیات نه وده می فرماید(قدافلح من زکیها*وقد خاب من دسیها*

ادامه دارد….

یادخدادر زندگی مومن جایگاه ویژه ای داردودر پرتوآن می تواندبه آرامش حقیقی دست یابدوآرامش در پرتویادخداآنگاه نصیب مومن می شودکه زمینه قبلی وباطنی آن را فراهم کندیعنی آنچنان دلش را از ناپاکی هاوزشتی ها وکدورت های معنوی پاک کندکه بتواندحضورخدارا دردل خوداحساس کند.نشانه این پاکی احساس ترس به هنگام شنیدن یادخداست.

آگرموفقیت ،آرامش ولذت در زندگی را طالب هستیم ،بایدبدانیم که به جزبا خدابودن راه دیگری ندارد.انسانی که درزندگی خودبر اساس دستورات وفرمان خداشروع وتنظیم می کند،به یقین به خواسته خودمی رسدواگرهم چیزی را خواست وبه آن نرسید،یقین داردکه این نرسیدن به سودومصلحت اوست .انسانی که سرلحه زندگی خودرا اطاعت وعبادت خداقرارمی دهد،به موقعیتی می رسدکه همه چیز وهر مرحله ای از زندگی اوباهمه پستی وبلندی های آن زیبا،لذت بخش وآرامش دهنده است .

3-موفقیت وپیروزی بر مشکلات

یکی از تاثیرات مهم در خداباوری پیروزی بر مشکلات در سایه توکل بر خداست.توکل از ریشه (وکل)گرفته شده است .با واژه های وکالت ،وکیل ،متوکل،وتوکیل هم خانواده است .این واژه در فرهنگ اسلامی کاربرد عمیقی دارد.اگر کسی انجام کار خود را به شخص دیگری واگذار کند،آن امر در مبحث وکالت مورد مطالعه قرار می گیرد،اما چنانچه کسی کارش را با استمداد،تکیه واعتماد بر خداوندمتعال پیش برد،از آن کار در مبحث (توکل )گفتگومی شود:وبر خداتوکل کن وخدادر وکالت وکار سازی (امور بندگانش)کافی است .(احزاب آیه 3).

توکل اعتماد کردن،تکیه کردن وسپردن سرانجام کار خود به خدای مهربان است ،اما نه به این صورت که شخص کارخود رابر عهده خداوندبگذاردواز آن حضرت بخواهدکه کار واگذار شده را همانندوکیل برای وی انجام دهد.درست است که آدمی باید در هر امر سخت وآسانی بر خداوندتوکل کند،اما کیفیت آن با تفویض امور به اشخاص عادی متفاوت است.

آدمی با توکل به خدای توانا،خودرا در سختی هاتنهانمی بیندوبا نا امیدی ،سرگشتگی وحیرت روبرونمی شود.اگر کسی در برابر دشواری ها احساس بی پناهی کندوخویشتن را در انجام امور خویش عاجز ومایوس ببیند،به یقین شکست او فراهم خواهد شد،اما اگر خدارا ناظر،پناه ،پشتیبان ،امید ویار ویاور خویش بداند،بی تردیددر انجام کارهای خودباناتوانی وسردرگمی ونومیدی مواجه نخواهد شد.

خداوندنورالانوار دل های افسرده است .او راهنمای همه کسانی است که به او دل بسته اند.متوکلان دل های خود را با چراغ پر فروغ حق روشن می کنند.شخص متوکل راه خود راگم نمی کند،آسانتر به مقصد می رسد؛با امید،بالندگی ،حرکت ،وخوشحالی راه خود را طی می کندواز فرصت ها،امکانات ومنابع خود تا آنجاکه می تواند استفاده می برد

ادامه دارد……….