فرهنگ انتظار در برابر فرهنگ ابتذال
یکی از مهم ترین خصوصیات دوره غیبت امام عصر(علیه السلام)وجود تعارضات و فتنه های فرهنگی اخلاقی و دینی و رواج و تکثیر انواع مکاتب و باندهای ضد اخلاقی و ضد خانواده است.در این دوره ناهنجاری ها و قانون شکنی های دینی، بی حیایی و سنت شکنی ملی رواج می یابد و هویت فردی،خانوادگی و اجتماعی افراد و جوامع در مخاطره ی شدید قرار می گیرد.یکی از بدترین حملات و تخریب ها در این دوره،متوجه کانون خانه و خانواده است و گروه ها و مکاتب فاسد در این خصوص پایه گذاری می گردد.
یکی از شایع ترین مکاتب امروزی در جهان غرب که در دنیای شرق و در بین مسلمین نیز بی تاثیر نبوده، نهضت فمینیستی و در کنار آن شیطان پرستی با شاخه های گوناگون خود می باشد.اساسی ترین هدف این گروه ها و باندها فروپاشی نهاد خانواده و اینجاد گسست فرهنگی بین نسل های گذشته و حال و آینده و تکثیر و تولید نسل های آلوده و غیر قانونی و ترویج شهوت پرستی و خطاکاری و استحاله فرهنگی در کارکرد زن و مرد و نظام خانواده و خانه داری است.
آنان برای تحقق استحاله فرهنگی تلاش می کنند تا انسان ها را از مدار فطرت و قانون طبیعت خارج نمایند و عصیان و تمرد در برابر خدا،قانون،نظم و خانواده و اصالت های آن را نهادینه و عادی نمایند و در یک کلام فرهنگ ابتذال را جانشین فرهنگ و تمدن و اخلاق اصیل نمایند.
از مولفه های خانواده های مهدی باور، شناخت آسیب ها و آفات این دوره و حفاظت و تنزه از آن ها به ویژه در موضوع خانه و خانواده و جایگزینی فرهنگ «انتظار» در برابر فرهنگ «ابتذال» است.
در روایات اهل بیت (علیه السلام) ناهنجاری خانوادگی دوره آخرازمان و دوران غیبت تبیین شده تا محبان اهل بیت (علیه السلام) با مراقبت شدید،خانواده های خود را از این گونه آسیب ها محافظت نمایند.
مشاهده شده در فصلنامه صالحین،ص 33
آخرین نظرات