نخستین مسئله ای که شایسته وبایسته است پژوهشگران به ان توجه کننداین است که نیت وانگیزه خود رابرای خدا خالص کنند وبه خاطر جلب رضای خدا وتقرب به درگاه او تحقیق وپژوهش انجام دهند.
پیامبر اکرم فرمود(ص):"نیت مومن بهتر ازعمل اوست"(1)ودر جای دیگر فرمود:"ارزش اعمال بستگی به نیت ها دارد و بهره هر کس از عملش مطابق نیت اوست،هر کس به خاطر خداوپیامبرهجرت کند هجرت به سوی خدا وپیامبر کرده ااست وکسی که به خاطر رسیدن به مال دنیا یابه دست آوردن همسری هجرت کند بهره اش همان چیزی است که به سوی او هجرت کرده است(2).
ماهیت هر عملی با توجه به نیتی که فرد در انجام آن داشته مشخص می شود،زیرااعمال ما جنبه ظاهری ودنیوی ندارد بلکه متشکل از ظاهر وباطن هستند،به همین جهت،برای ارزش گذاری کاری،تنها ظاهر خوب کفایت نمی کند بلکه باید باطن آن کار و شخص انجام دهنده ی آن نیز خوب وپسندیده است.
ذکر این نکته ضروری است که اگر تحقیق وپژوهش به انگیزه دیگری مانند انگیزه های ثروت،قدر ت ومانندآن به صورت پزیرد هر چند ممکن است مدتی دنیای ما و دیگران را آباد کند اما چون در راستای زندگی حقیقی ما نیست فاقدارزش حقیقی همه جانبه خواهد بود وسودمعنوی برای پژوهشگر نخواهد داشت.
—————————————-
1.محمد باقر مجلسی ،بحار الانوار،چ اول،قم،انتشارات فقه،ج70، 1427ص186.
2.میرزا حسین نوری،مستدرک الوسائل،بیروت،موسسه آل البیت لاحیاءالتراث،ج1، 1408،ص90.
آخرین نظرات