امام سجادعلیه السلام بعداز ذکر صلوات ،نخستین شایانه ارزش را این چنین مطرح می کند:بارالهاایمان مرا به کامل ترین مدارج آن برسان.
راغب درکتاب (مفردات فی غریب القرآن) درباره ایمان می گوید:«تحقق ایمان به اجتماع سه چیز است1-باور قلبی،2-اقراربه زبان،3-عمل به جوارح.
بحثی درباره ایمان
ایمان از ماده امن است وآن حالت آرامش واطمینان خاطری است که در باطن انسان تحقق می یابد.بنابراین ایمان در اسلام عبارت است از حالت معنوی وآرامش نفس.
سوال:آیا ایمان عقدقلبی صرف است یا متضمن اقرار به زبان ،وعمل به بدن نیز هست؟
حقیقت این است که اگر کسی به دل معتقداست وعقیده قلبی را با زبان می گوید،امادر عمل از روی طغیان وتکبرنسبت به اوامرالهی بی اعتناست وتعالیم باری تعالی را نفی می مند،اوهم دارای ایمان نیست ،زیرااعراض از امرخداواستکباردر مقابل فرمان خدا ،منافی با ایمان دل ومنافی با اعتراف زبان است .
ازآیات قرآن استفاده می شودکه ابلیس به خداایمان داشت،آن چنان ایمانی که در صف فرشتگان قرار گرفته بود،ایمان خود را بر زبان هم می آوردوحتی در مواقعی نام حضرت را با احترام بسیار یاد می کردتاجایی که وقتی مطروددرگاه الهی شدواز قضیه آدم رنجیده گردید،گفت :«فبعزتک لاغوینهم اجمعین».
آن قدر در مقام بیان ،به خدا احترام کرد که به عزت اوقسم یادنمود.اما این شیطانی که ایمان باطنی دارد وبه زبان هم اقرار می کند،در مقام عمل واطاعت از فرمان الهی سرکشی کرد.ایمان دل ،زمانی ارزش داردکه با انکار زبان مواجه نشود،وهمچنین ایمان دل زمانی ارزنده است که به طغیان وسرکشی در عمل مواجه نگردد.
رسول گرامی اسلام می فرماید:
«ایمان ،همان عرفان قلب وعقیده باطنی وگفتار به زبان وعملی به ارکان وجوارح است .
امام صادق علیه السلام می فرماید:
تمام ایمان عمل است واقرارقسمتی از آن است که از طرف خدا واجب شده است.
حاصل آنکه :«ایمان مجموعه اعتقادقلبی واقرار بقه زبان وعمل به جوارح است .از این رو مومن باید دارای هر سه بعدآن باشد.یعنی لز نظر معنوی،دارای باور روحی باشد واز جهت زبان،اعتراف نماید ودر مقام عمل،فرامین خدارا اطاعت کند.
مشاهده شده در کتاب شایانه های ارزش (ترجمه وشرح دعای مکارم اخلاق)عبدالجواد ابراهیمی فر،ص22تا25.
آخرین نظرات