اکثر والدین قبول دارند که فرزندان خود راخوب نمی شناسند وروابط آنها با یکدیگر مثل روابط بیگانگان است .حتی تعدادی ازوالدین معتقدند که این شکاف روزبه روز عمیق تر وفاجعه آمیزتر می شود.چرا؟برای آن که بتوانید به این سوال پاسخ دهید ،موقعیت خاص خانواده خود رادر نظر بگیرید .چه موقع ،درچه شرایطی ،چندبار در ماه یا سال ،اعضای خانواده دور هم جمع می شوند تا با یکدیگر ارتباط نزدیک داشته باشند ودرباره مسایل صحبت کنند ؟ممکن است پاسخ شما چنین باشد :به ندرت وشاید هم هرگز .بسیاری ازوالدین سعی می کنند ،آنچه را که از نظر خوراک ،پوشاک ومسکن برای فرزندان خود مناسب می دانند،فراهم آورند .آنها همیشه به این فکر هستند که خوشبختی وامنیت فرزندان خود را تضمین کنند،اما دراکثر موارد تنها به مسایل مادی ورفاهی فرزندان می اندیشند .آنها،برای رفع نیازهای روانی وهیجانی خانواده خود،وقت وانرژی لازم صرف نمی کنند .دراغلب خانواده ها تصور بر این است که فراهم آوردن خوراک وپوشاک کودکان ،همه مسایل آنها را حل می کند .آیا تا به حال به این فکر افتاده اید که چرا کودکان ،این همه در اختیار تلویزیون هستند ؟وخیلی چیز ها را خوب یا بد از آن یاد می گیرند ؟به این علت که تلویزیون ،برای کودکان خیلی نصیحت آمیز صحبت نمی کند آنهارا مثل سایه دنبال نمی کند ،دستور نمی دهد ،برنامه های تلویزیونی ،برای جلب توجه کودکان وارضای نیازمندیهای روانی آنها،از هیچ تلاشی فروگذار نیست ودرنتیجه کاملا موفق است ،درصورتی که برخی والدین ،برای ایجاد تماس مستقیم و عاطفی با فرزندان ،زیاد تلاش نمی کنند وپس از آنکه فرزندان ،مطابق میل آنها بار نیامد ند ،در تعجب فرو می روند و آه ونا له سر می دهند که روزگار عوض شده است ،بچه هایی تربیت شده اند که نه پدر می شناسند ونه مادرونه بزرگ می شنا سند و نه کوچک ،آیا تا به حال چند بار اتفاق افتاده است که دعوت انجمن اولیا ومربیان را در برنامه های مدرسه بپذیرید؟ چه اندازه از فعالیت هایی که فرزند شما در مدرسه انجام می دهد،اطلاع دارید ؟آیابرای رفتن به مدرسه واقعا وقت نداشتید ؟آیا به جای رفتن به مدرسه ،اضافه کارکردن و اضافه پول درآوردن واقعا اهمیت بیشتری داشت ؟آیا واقعا ضرورت داشت به جای رفتن به مدرسه به نظافت خانه بپردازید ؟یا از مهمان پذیرایی کنید؟پو ل اضافی در آوردن ودر خدمت مهمان بودن ،در مقابل گنجینه ای که در اختیار دارید؟ یعنی فرزند ،واقعا ناچیز است .اگردر رسیدن به نیاز های روانی فرزند خود سهل انگاری کرده اید ،اگر روابط شما با او نزدیک نبوده است ،تلاش برای عوض کردن او در چند روز ،چند هفته وحتی جند ما بی حاصل خواهند ماند . اما با دوراندیشی و با صبر و حوصله ومخصوصا با کسب ا طلاع از یافته های روان شنا سی و تعلیم تر بیت ،می توانید اشتباهات گذشته را تا اندازه ا ی جبران کنید .در واقع می توانید جلوی ضرر را بگیرید .اگر بدانید که امروزه چقدر ازنو جوانان وجوانان درحسرت داشتن روابط نزدیک با والدین خود روزگار می گذرانند ،واقعا تعجب خواهید کرد .تا دیر نشده ، دررفتار خود تجدید نظر کنید و درصورت امکان از متخصصان تعلیم وتربیت کمک بگیرید ودر ایجاد روابط خانوادگی محکم گامهای مثبت تر وتازه تری بردارید .
منبع :بهداشت روانی ،دکتر حمزه گنجی،نشرارسباران چاپ :نهم۱۳۸۷
آخرین نظرات