مدرسه علمیه حضرت زینب میناب

                               چشمت ،دو چلچراغ درخشان ، عزیزتر

                                                                                  پیشانی ات ، کتیبه ی قرآن ، عزیزتر

                               نامت گل است ، کنیه ات ؛ آیینه ، آفتاب

                                                                                  صبحی که از طلوع درختان عزیزتر

                               خورشید ، استعاره ی آنی حضور توست

                                                                                  ای از گل وستاره وباران عزیزتر!

                              در بندبند زلف تو آیینه می وزد

                                                                                  ای از نسیم آینه گردان عزیزتر!

                             کم کم طلوع می کنی از ارتفاع نور

                                                                                  با عطری از تلاوت باران عزیزتر

                            دریا وماه گوشه ای از چشم های توست

                                                                                  ای روح سبز جمعه پایان ، عزیزتر

                           تو ؛ …اتفاق سبز که می آیی از بهار

                                                                                جاری تر از سپیده واز جان عزیزتر

          مشاهده شده در ماهنامه ، فرهنگی ، تربیتی واجتماعی خانواده شاد/پیش شماره دوم/سال 96/ص65.

من بین دو جاهلیت که دومین آن مخرب تر از اولی است بر انگیخته شدم

عبداالله بن زراره از قول امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمودند : همانا قائم ما با جاهلان سرسختری نسبت به جاهلانی که رسول خدا در دوران جاهلیت با آنان برخورد داشت ،روبرو می شود و متحمل رنج و سختی بیشتری خواهد داشت .

راوی پرسید چگونه چنین چیزی ممکن است . فرمودند :

“رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در حالی به پیامبری بر انگیخته شد که مردم سنگ و صخره و مجسمه های چوبی می پرستیدند،اماقائم ما هنگامی قیام میکند که همه مردم برای مقابله با او به تاویل کتاب خدا واحتیاج به آن متوسل می شوند

مشاهده شده در کتاب جاهلیت مدرن،اثر اسماعیل شفیعی سروستانی،ص11.

غدیر در کلام حضرت فاطمه (س)

حضرت زهرا (س)همواره یاد حماسه ی غدیر را زنده وفلسفه ی این حادثه بزرگ وهدف ها وآثار آن را برای مردم بازگو می کرد.آن حضرت در جمع مهاجر وانصار در مسجد مدینه ،در جمع بانوان عیادت کننده ،در برابر مهاجمان فریب خورده ودر بحث وگفتگو با کسانی که پس از جریان سقیفه بی توجه از کنار آن گذشتند،به غدیر استناد وحتی لحظه ای از پشتبانی از ولایت دست بر نمی داشت . در شرایط حساس وخفقان بار مدینه که همه لب فرو بسته بودند ونفس ها در سینه حبس وزبان شاعران خاموش شده بود ،حقیقت بزرگ غدیر خم ،پس از گذشت چند ماه ،با ایجاد وحشت وبا زور ونیرنگ دنیا طلبان ،نادیده گرفته شود. تنها زهرای مرضیه (س)بود که بانگ بر آورد :

«آیا سخنان رسول خدا (ص)را در روز غدیر خم فراموش کردید که فرمود:هر کس من مولا و رهبر او هستم ،علی نیز مولای اوست وآیا فراموش کردید به علی (ع)فرمود :یا علی !جایگاه تو نسبت به من ،هماننده هارون نسبت به موسی است »

حضرت در سخنانی دیگر می فرماید:

«شگفتا !آیا حادثه ی عظیم غدیر خم را فراموش کردید ؟شنیدم که رسول خدا (ص)فرمود :علی (ع)بهترین کسی است که او را جانشین خود در میان شما قرار می دهم .علی امام وخلیفه بعد از من است ودو فرزندم حسن وحسین (ع)ونه نفر از فرزندان حسین (ع)،پشوایان نیکند .اگر از آنها اطاعت کنید ،شما را هدایت خواهند کرد واگر مخالفت ورزید ،تا روز قیامت بلای وتفرقه واختلاف در میان شما حاکم خواهد شد .

(پرسید پس چرا امام علی (ع)سکوت کرد وحق خود را نگرفت ؟)فرمود :ای ابا عمر !رسول خدا (ص)فرمود :مثل امام ،مثل کعبه است ؛مردم باید در اطراف آن طواف کنند نه آنکه کعبه دور مردم طواف کند .به خدا سوگند !اگر حق را به اهلش واگذاری می کردند واز عترت رسول خدا اطاعت می کردند ،دو نفر با هم اختلاف پیدا نمی کردند وامامت همان گونه که رسول خدا (ص)معرفی فرمود از علی (ع)تا حضرت قائم (عج )فرزند نهم امام حسین (ص)پشت به پشت ونسل به نسل تدوام می یافت ،ولی افسوس مردم ناآگاه کسی را مقدم داشتند که خدا اورا کنار زده بود وکسی را کنار زدند که خدا اورا مقدم داشت .رهاورد بعثت را انکار کردند وبه بدعت ها روی آوردند .آنها این گونه اعمال ناروا را با هواپرستی وشهوت زدگی وبازگشت به افکار وعقاید فاسد جاهلی انجام دادند. زشت باد روی آنان !آیا نشنیدید کلام خدا را که فرمود :(پرورگار تو خلق می کند آنچه را می خواهد واختیار تعیین امامت به دست اوست )(قصص :68)اری شنیدند،ولی همان گونه که خداوند سبحان فرمود :دیده  ی بصیرت آنها کور وچشم دل آنها بی نور است. افسوس که آرزوها و هوس های خود را در دنیا تحقق بخشیدند و از مرگ (و قیامت)غافل ماندند. خدا آنان را در کارهایشان گمراه کند.ای پروردگار من، به تو پناه می برم از کمی یاران پس از پیروزی و فراوانی یاران».

حضرت زهرا در اتمام حجت با مهاجمان به خانه ولایت، چنین فرمود:

«من ملتی چون شما نمی شناسم که این گونه پیمان شکن و بذکردار باشند، جنازه ی رسول خدا(ص) را دست ما رها کردید و پیمان هایتان را شکستید و فراموش کردید. ولایت و رهبری امام علی(ع) و ما اهل بیت(ع) را انکار کردید و حق مسلم ما را ندادید، گویا از حادثه ی روز غدیر خم آگاهی ندارید.

به خدا سوگند که رسول گرامی اسلام در آن روز، ولایت و رهبری امام علی(ع) را مطرح کرد و از مردم بیعت گرفت تا امید شما فرصت طلبان تشنه قدرت را قطع کند، ولی شما رشته های پیوند معنوی میان پیامبر و خودتان را پاره کردید. بدانید که خداوند در دنیا و آخرت میان ما و شما داوری خواهد کرد»

مشاهده شده در مجله شمیم یاس، شماره 116،ص 34

باید معرفت خودرا نسبت به امام زمان علیه السلام گسترش دهیم زیرااولین ویژگی یاران ومنتظران آن حضرت،معرفت به ایشان است ومیتوان دو راه را برای این کار معرفی کرد.

راه اول:مطالعه ی کتاب هایی در این زمینه:یک راه شناخت امام عصر علیه السلام،خواندن کتاب هایی است که در این زمینه نوشته شده است.

مانند کتاب مکیال المکارم که طبق گفته نویسنده اش به فرمان خود امام زمان علیه السلام نگاشته شده وحتی نام کتاب را هم خود حضرت بر آن نهاده اند.ودر موضوع خودش بی نظیر است،یک دوره امام شناسی است.

راه دوم:دعاوتوسل:راه دیگر،همان دعا وتضرع در برابرخداودست به دامن خود اهل بیت علیه السلام شدن است.با التماس بخوانیم:”اسالک ان تجعلنی فی جمله العارفین بهم و بحقهم”

خدایا!از تو می خواهم که مرا از آشنایان به امامان علیهم السلام وبه حق وحقوق آنان وقراردهی!”

وبگوییم:”اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک…"خدایا!توخودتراوامام خود را به من معرفی کن که اگر این ها رانشناسم از دینم خارج خواهم شد.”

از خود اهل بیت علیهم السلام،از امام رضاعلیه السلام وحضرت معصومه علیها السلام هم هنگام زیارتشان باید این را بخواهیم.

این راه دوم،اساسی تر وریشه ای تروعمیق تر از راه اول است.

راه اول،راه کامپیوتری ومعرفت مغزی وعلمی به ما می دهد اما راه دوم،شناخت قلبی وروحی و باطنی به ما عنایت می کند.

کعبه یک سنگ نشانی است که ره گم نشود.      حاجی احرام دگر بند،ببین یار کجاست!

مشاهده شده در کتاب آماده باش یاران امام زمان عجل الله فرجه،اثراستاد حسین گنجی،ص46و47.

ابن عباس و على بن الحسين (ع) گفته‏ اند:

اين آيه «از مردم كسى است كه جان خود را در راه رضاى خدا مى‏فروشد و خداوند به بندگان مهربان است.» در باره على (ع) نازل شده است.

ابن عباس مى‏گويد: هر آيه ‏يى كه در آن‏ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا است، مصداق كامل و فرد مشخص و امير آن على (ع) است.

ابن عباس گفته است: به خدا سوگند، منظور از صالح المؤمنين على است و خداوند مى‏فرمايد: خدا خود و جبريل و مردان صالح با ايمان و فرشتگان ياور و مددكار پيامبرند.

همچنين ابن عباس مى‏گويد: اين گفتار خداوند كه مى‏فرمايد «از خداى بترسيد و با راستگويان باشيد» منظور از راستگويان على است.

در آيه ديگرى كه مى- فرمايد «كسى كه به راستى آمد و كسى كه او را تصديق كرد» محمد (ص) و على (ع) هستند.

در باره اين آيه كه «همانا و به درستى كه تو بيم دهنده‏ يى و براى هر قوم راهنمايى است»، على (ع) فرموده است: راهنما منم .

ابن عباس میگويد، پدرم عباس بن عبد المطلب افتخار كرد و گفت: من عموى محمد (ص) و داراى منصب سقايت و آب رسانى به حاجيان هستم و از على برترم. شيبة بن عثمان بن طلحه هم گفت: من كعبه را آباد میدارم و پرده‏ دار كعبه‏ ام، پس من از على برترم. در همان حال كه آن دو چنين مى‏گفتند، على شنيد و فرمود كه من از شما برترم، زيرا در راه خدا جهاد مى‏كنم، و خداوند اين آيه را نازل فرمود: «آيا مرتبت سقايت و آب رسانى به حاجيان و تعمير كردن مسجد الحرام را با مقام آن كس كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه خدا جهاد مى‏كند برابر مى‏دانيد؟ هرگز در نزد خداوند يكسان نخواهند بود.» .

از امام باقر (ع) هم نزديك به همين مضمون روايت شده است. ابن عباس گفته است: منظور از مصداق كامل آيه‏ وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ (گوش شنواى هوشمندان اين و پند و اندرز را تواند شنيد) على (ع) است.

پیامبر صلی الله وعلیه وآله فرموده‏ اند: اى على! من از خداوند مسألت كردم كه گوش ترا گوش شنوا قرار دهد و خداوند پذيرفت. همچنين ابن عباس میگويد: «همانا كه از خداوند، بندگان عالم او میترسند.»

 على از خداوند می‏ترسد و بيم دارد و به تمام امورى كه خداوند واجب كرده است عمل مى‏كند و در راه او جهاد مى‏كند و چون براى جنگ در صف می‏ايستد، همچون بنيان استوار است كه خداوند مى‏فرمايد: «همانا كه خداوند دوست دارد كسانى را كه در راه او صف كشيده، همچون بنياد استوار میايستند.»

 على در هر كارى در صدد كسب رضايت خدا و رسول خداست و پيش از او هيچ كس مشركان را نكشته است. امام باقر (ع) در باره آيه «و كسى كه پيش او علم كتاب است» فرموده است: منظور على (ع) است كه علم همه كتابهاى اول و آخر پيش اوست .

امام باقر (ع) در مورد اين آيه كه میفرمايد: «و آنگاه بهشتيان، دوزخيان را ندا كنند كه ما آنچه را خداى ما به ما وعده داده بود به حقيقت دريافتيم، آيا شما هم آنچه را كه خدايتان وعده داده بود دريافتيد؟ گويند: آرى. در اين هنگام منادى ندا میكند ميان ايشان كه لعنت خدا بر ستمكاران.» گويد آن موذن و منادى على (ع) است.

مشاهده شده در کتاب روضه الواعظین اثر فتال نیشابوری ،محمد بن احمد،ترجمه مهدوی دامغانی ،صص 179-176